Yakamoz çiçeğinin düştüğü yerdeyim idam oldu kitaplarım gelmeliydin...
güller mezarlığına gömmeliydik yıkılan inançlarımla kitaplarımı.
gemiler sonbaharı taşırdı takvimlere çizdiğim makyajlı şehirlere.
karanfil kokusunu çivilerdim duvara eski bir fotoğrafta.
asırlar geçse bile kırmızı mumlar kumsalında beni bulabilirdin...
belki yine bir gemi suyun üstünden giderdi
eski yazlık sinemalar gibi. insan bir afet,bir şehir,bir mevsimdi gelir geçerdi...
anılarımın vazosu kırılır yakamoz çiçeği(M) düşerdi.
gülüşü olurdum ölmesin diye (Fotoğraf tamamlanırdı) Ayşegül Aşkım Karagöz