Ölmek üzereydi onu bulduğumda nefes nefese soluyordu kanaması vardı
ağlıyordu binlerce yerinden kırılmış hoyratça kullanılıp kıymet bilmeyen
ellerde belki de eskidi diyerek bir köşeye atılmıştı
gülüşü hala sıcaktı gecenin soğuğuna karşı geliyordu titrek bir sesle
birşeyler söylemeye çalıştı bütün cümleleleri devrilmiş
özneleri vurulmuş sadece sevdim dedi kırılmıştı yorgundu
üşüyordu belki ama hala yaşıyordu
herşeye rağmen geri çağırsa aldırmadan yorgunluğuna koşacaktı
belki de seviyordu ne kadar acısa da ne kadar kırılsa da
sevecekti yaşamak için sevecekti ama ama...
sordum "neden" gözlerime bakamadı belki utanıyordu belki de
Konu: Vurdu hiç vurmadığı kadar 
