Aklımda resmini çiziyorum Biraz telaşlı görünüyorsun bir o kadarda hevesli. Bir yere gidiyorsun belli. Her zaman istediğin bir yere. Mutlusun, Bir o kadar da üzgün. Bavullara koyup ta götüremediklerinin üzüntüsü bu Meleğinin Korkma meleğin de mutlu Senin mutlu olabileceğini düşünmek onu da mutlu ediyor…
Vakit daralıyor Umuda yolculuk başlamak üzere Meleğin ağlıyor! Melekler ağlar mı hiç küçüğüm diyorsun Cevap: Gözyaşları oluyor Sonra resim donuklaşıyor. Boş bir oda görüyorum Penceresinde ağlayan bulutlar, Masanı aydınlatan ışık titriyor Şimdi öksüz
Başından beri elinde gördüğüm kalemin Sessizce Gidişini yazıyor Kağıt kabul etmiyor.
Titreyen ışıkta fazla dayanamıyor Çaresiz bir karanlık çöküyor Dışarıda yağmurun ayak sesler
Gözlerimden süzülen bir damla yaş resme damlıyor, Renkler karışıyor
Sonra meleğini görüyorum Omzuna dokunuyorum. Yaşlı gözlerle: Ağlama melek, O mutlu diyorum. Ya sen diyor. Donup Kalıyorum.